21 maí Nærandi nærumhverfi
COVID hefur kennt okkur ýmislegt. Meðal annars að kunna betur að meta litlu málin. Eins og að fara á kaffihús, spjalla saman, að fá að knúsa okkar nánustu aftur og fara í sund. En við getum líka lært að meta betur það sem er í nærumhverfinu okkar. Hér á landi getum við aukið hlut nærumhverfisins í neyslu okkar.
Við getum til dæmis knúið alla bíla landsins með eigin orku … „Búrfellsbensíni“. Um 80% af grænmeti er innflutt. Við getum hæglega framleitt þetta allt hér á landi með lækkun raforkuverðs til grænmetisbænda. Þurfum við endilega að borða paprikur sem eru komnar þrettán þúsund kílómetra frá Chile eða tómata sem hafa ferðast á Sagaclass frá Californíu?
Alifuglabú landsins gætu framleitt alla innanlandsþörfina með hreinasta fuglakjöti í heimi. Svo getum við hætt að senda offramleiðslu á kindakjöti með flugi til Kína og borðað það heima!
Víða í Evrópu hreykja veitingastaðir sér af því að bjóða hráefni úr nærumhverfinu. Í stórborgum er verið að setja upp grænmetisframleiðslu í gámum, á húsþökum, í görðum og jafnvel í tómum bílastæðahúsum. Þannig minnka flutningar og varan er ferskari. Fólk um heim allan er líka hvatt til að ferðast minna til fjarlægra landa og meira innanlands. Við þurfum ekki að fara til Víetnams til að spila golf eða til Balí á baðströnd.
Um allan heim eru fyrirtæki að stytta aðfangakeðjuna sem leiðir til þess að vörur og íhlutir í framleiðslu verða í auknum mæli framleiddar innanlands. Í COVID-ástandinu þurftu margar verksmiðjur að loka vegna hluta sem stöðvuðust á leið sinni um heiminn og voru framleiddir á fjarlægum stöðum.
Lítum okkur nær. Snúum okkur að nærumhverfinu okkar hvað varðar orku, mat, ferðalög og …knús!