15 nóv Stjórnarsátt um auðsöfnun?
Stærstu útgerðarfélögin eiga hlut í hundruðum fyrirtækja sem ekki starfa í sjávarútvegi. Þetta kemur fram í úttekt Stundarinnar, en tilefni hennar er skýrslubeiðni mín frá því fyrir tæpu ári þar sem ég óskaði eftir skýrslu frá sjávarútvegsráðherra um eignarhald 20 stærstu útgerðarfyrirtækja landsins í íslensku atvinnulífi. Tæpur þriðjungur þingheims stóð með mér að skýrslubeiðninni sem var samþykkt með öllum greiddum atkvæðum í þingsal.
Það dugði þó ekki til. Átta mánuðum síðar skilaði sjávarútvegsráðherra skýrslu sem var hvorki fugl né fiskur. Eingöngu voru birtar upplýsingar um hversu mikið útgerðirnar eiga í óskyldum rekstri en ekki hvar fjárfestingarnar liggja. Ráðherra bar fyrir sig persónuverndarlög en Persónuvernd hafnaði því með öllu.
Skýrsludrögum breytt
Skýrslan var birt í ágústlok. Kvöldið fyrir þingkosningar mánuði síðar birti RÚV frétt um að listar yfir þau fyrirtæki, sem útgerðarfyrirtækin og tengd fyrirtæki höfðu fjárfest í, hefðu verið í þeim drögum að skýrslunni sem ríkisskattstjóri sendi ráðuneytinu. Þetta var í byrjun júlí eða um það leyti sem Alþingi fékk þær upplýsingar að skýrslan væri alveg að verða tilbúin. Í endanlegri skýrslu, sem kom loks nær tveimur mánuðum síðar, var búið að taka upplýsingarnar út. Ég vil skýr svör um hver greip þar inn í.
Við búum sem betur fer við frjálsa fjölmiðlun. Óeðlilegt inngrip stjórnvalda í beiðni Alþingis hefur ekki komið í veg fyrir að fram hafa komið upplýsingar um beinan og óbeinan eignarhlut stærstu útgerðarfélaga landsins í hundruðum íslenskra fyrirtækja sem ekki starfa í sjávarútvegi. Þar má nefna fjármálafyrirtæki, fasteignafélög, tryggingafélög, skipafélög, fjölmiðla, orkufyrirtæki, heildsölur og smásölur, fyrirtæki í heilbrigðisþjónustu, ferðaþjónustu, veitingastaði o.fl.
En hvað gengur stjórnvöldum til? Af hverju þessi leynd? Það má ekki tala um þetta af því að íslenskur sjávarútvegur er svo smár í alþjóðlegum samanburði? Það kemur kjarna málsins jafn lítið við og það að íslenskur sjávarútvegur er vel rekinn og skapar verðmæti fyrir þjóðfélagið.
Eftir situr spurningin: hvernig tengist þetta gagnrýni á síaukin ítök stórútgerðarinnar í íslensku atvinnulífi í krafti gríðarlegs samansafnaðs auðs vegna ótímabundins réttar á nýtingu sjávarauðlindarinnar? Hvernig stendur á því að stjórnvöld leggja áherslu á að halda upplýsingum um þau ítök frá þinginu og frá íslenskum almenningi?
Munu hinar breiður strokur nýs stjórnarsáttamála Vinstri grænna, Sjálfstæðisflokks og Framsóknar fela í sér breytingar hér eða er áframhaldandi stjórnarsátt um vaxandi ítök stórútgerðarinnar í íslensku samfélagi í kyrrþey?
Greinin birtist fyrst í Morgunblaðinu 15. nóvember 2021